Guz pęcherza moczowego: jak stopień zaawansowania raka wpływa na przeżywalność?

---

Być może zabrzmi to banalnie, ale w przypadku guza pęcherza moczowego każda sekunda jest na wagę złota. Wyniki leczenia zależą bowiem od stopnia zaawansowania choroby w momencie jej rozpoznania. Niestety, w Polsce nowotwór ten jest nadal wykrywany zbyt późno, gdy szanse na jego wyleczenie są już raczej niewielkie. Jak stopień zaawansowania raka wpływa na przeżywalność po diagnozie? Guz pęcherza moczowego ma to do siebie, że jego objawów trudno nie zauważyć. Niestety chorzy mimo to często rozpoczynają swoje leczenie dopiero pół roku od wystąpienia pierwszych symptomów. Pierwszym objawem jest przeważnie krwiomocz, który ludzie jednak ignorują, gdyż jest bezbolesny. Sam krwiomocz może być makroskopowy (cechuje się czerwonym zabarwieniem moczu) lub mikroskopowy (obecność krwinek czerwonych stwierdza się w badaniu osadu moczu). W obu przypadkach należy zaciągnąć rady lekarza. Rozpoznanie ostateczne ustala się na podstawie przezcewkowego wziernikowania pęcherza, zwanego cystoskopią. Trzeba mieć na uwadze fakt, że samo zdiagnozowanie guza pęcherza moczowego nie jest równoznaczne z wyrokiem śmierci.

Czym jest współczynnik przeżywalności?

Współczynnik przeżywalności określa, ile osób o danym typie nowotworu i o określonym stopniu zaawansowania żyje po upływie pewnego czasu od zdiagnozowania – najczęściej chodzi o okres 5 lat. Na podstawie samego współczynnika nie jesteśmy co prawda w stanie przewidzieć, ile zostało nam jeszcze życia, ale daje on pewne wyobrażenie o skuteczności terapii i naszych szansach na przeżycie. Trzeba pamiętać, że współczynnik przeżywalności określa procent chorych, którzy dożyli PRZYNAJMNIEJ 5 lat od momentu zdiagnozowania guza pęcherza moczowego. Trzema liczyć się z tym, że przecież zdarzają się ludzie – i to całkiem spora grupa – którzy żyją znacznie dłużej. Naturalnie każdy przypadek raka jest inny, ale generalnie największe szanse na przeżycie mają osoby, u których szybko zdiagnozowano chorobę nowotworową i nie zdążyła się ona rozwinąć. Niemniej wpływ na rokowania mają również inne czynniki, m.in. wiek, ogólny stan zdrowia i reakcja organizmu na leczenie.

Stopnie zaawansowania w przypadku guza pęcherza moczowego

Poniżej przedstawiam skalę rangową stopnia zaawansowania choroby nowotworowej – obok każdego stopnia znajduje się informacja o procencie przeżywalności osób w okresie pięciu lat od zdiagnozowania. Pierwsza liczba przedstawia amerykańskie statystyki z lat 1988-2001, druga natomiast odnosi się do brytyjskich mężczyzn, których zdiagnozowano w latach 2002-2006. Proszę mieć zatem na uwadze, że dane te nie są najświeższe. Ponadto w Polsce przeżywalność jest przeważnie niższa niż na zachodzie. Stopień I – stopień przeżywalności wynosi 88% (US) / 89% (UK) Rak naciekający podnabłonkową tkankę łączną ściany pęcherza moczowego bez cech naciekania mięśniówki pęcherza moczowego. Nie stwierdza się przerzutów do węzłów chłonnych regionalnych i odległych. Stopień II – stopień przeżywalności wynosi 63% / 45% Rak pęcherza naciekający mięśniówkę ściany pęcherza moczowego bez cech naciekania tkanki tłuszczowej okołopęcherzowej. Nie stwierdza się zajęcia regionalnych i odległych węzłów chłonnych. Stopień III – stopień przeżywalności wynosi 46% / 31% Rak przekraczający ścianę pęcherza moczowego, który nacieka otaczającą pęcherz tkankę tłuszczową lub okoliczne struktury anatomiczne – gruczoł krokowy, macica, pochwa. Nie stwierdza się przerzutów do węzłów chłonnych. Stopień IV – stopień przeżywalności wynosi 15% / 9% Rak pęcherza naciekający na kości miednicy lub ścianę jamy brzusznej lub nowotwór dający przerzuty do węzłów chłonnych. Do czwartego stopnia zaliczani są pacjenci ze stwierdzeniem przerzutów odległych.