Choroby układu moczowego: czym są bakterie Escherichia coli?

---

Escherichia coli. Brzmi groźnie? Najczęściej nie ma się czego obawiać, bo pałeczka okrężnicy (tak brzmi polska nazwa tej bakterii, którą zawdzięcza swojemu kształtowi), naturalnie bytuje w ludzkim organizmie i w większości przypadków działa na jego korzyść, uczestnicząc w rozkładzie pokarmu, a także przyczyniając się do produkcji witamin z grupy B i K. Niestety od czasu do czasu Escherichia coli odwraca się przeciwko nam i wywołuje choroby układu moczowego. W normalnych warunkach Escherichia coli zamieszkuje jelita człowieka i stanowi prawidłowy składnik flory bakteryjnej jelit. W jelitach pałeczka okrężnicy pełni niezwykle ważną rolę, gdyż sprzyja prawidłowemu trawieniu. Problem pojawia się jednak w momencie, gdy bakteria dostanie się do organów wewnętrznych innych niż jelita – w takim przypadku dochodzi do zakażenia. Długo nie trzeba czekać na wystąpienie pierwszych objawów; da się je zaobserwować już po upływie niecałych 12 godzin od zakażenia, średnio po 72 godzinach.

Choroby układu moczowego: skąd się biorą?

Pałeczka okrężnicy odpowiada za 80% wszystkich infekcji układu moczowego (przeczytaj: najczęstsze przyczyny zakażeń). Dość łatwo da się tym drobnoustrojem zakazić poprzez spożywanie pokarmów w stanie surowym lub przygotowywanych w niezadowalających warunkach higienicznych, a także pijąc nieprzegotowaną wodę z kranu. Do najbardziej charakterystycznych i najczęściej występujących dolegliwości, towarzyszących zakażeniu, należą: pieczenie podczas oddawania moczu, biegunka, bóle brzucha i wymioty.

Choroby układu moczowego a dzieci

Kto powinien mieć się na baczności? Na działanie pałeczki okrężnicy narażone są w szczególności dzieci – szczep E. coli odpowiada za 61-92% przypadków zakażeń układu moczowego u najmłodszych. W ich przypadku zakażenie rozwija się najczęściej drogą wstępującą, gdy dochodzi do przedostawania się bakterii przez cewkę moczową z przewodu pokarmowego. Przenoszeniu zakażenia sprzyjają wspólne kąpiele dzieci oraz niedokładne mycie po zmianie pieluchy. Uwaga: u niemowląt objawy zakażenia dróg moczowych często bywają bardzo skąpe i zwykle ograniczają się do wysokiej gorączki. Niemniej trzeba uważać, bo od samego zakażenia dużo groźniejsze są możliwe powikłania, które mogą wystąpić u dziecka (zagraża mu nawet odmiedniczkowe zapalenie nerek. W przypadku dziewczynek budowa anatomiczna cewki moczowej oraz bliskość położenia cewki moczowej i odbytu sprawiają, że to właśnie one częściej zmagają się z zakażeniem układu moczowego; wystarczy zaledwie niedbałe podtarcie się po wypróżnieniu (np. w złym kierunku), żeby bakterie z kału dostały się do układu moczowego i wywołały zakażenie. W takiej sytuacji należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza, gdyż niedoleczone zakażenie ma tendencję do nawracania.